orgullos@s do galego

Enquisa: qué Jesus Vazquez prefires como conselleiro de educación????

Mirádeo que mono!!! Con su bufandita... se parece un galán de telenovela!!!
Do que non ten pinta é de conselleiro de educación... e claro, co decretazo do galego... acábao de confirmar: el te es más un hombre de acción que de educación... animalito.
Pois eu sigo coa miña teima: un cambio. O Jesus Vazquez presentador para a consellería (total peor xa non se pode facer) e o Jesus Vazquez conselleiro para a illa de Supervivientes, pero non de presentador!!! Eu mandábao de concursante, con Jorge Javier, Belén Esteban, Jesus Mariñas e a Patiño, que aí si que había de estar na súa salsa... rosa. A darlle bicos ás lampreas.

Folerpiñas brancas e frrrrrrrrrrrrrias!

Pero qué frio fai!!! Esta mañán intentei ir a Compostela en coche e a medio camiño tiven que dar volta xa que a estrada estaba cuberta de xeo e parecía máis ben unha pista de patinaxe...
Onte, mentres andaba polas rúas de Compostela en busca de piso, comezou a nevar. Caían folerpiñas brancas e frias que non duraban máis de un segundo antes de se desfaceren. Qué ledicia! E qué frio!!!
Ri, penso no frío que debe facer por Lugo e non paro de tiritar! Qué ghaniñas de pasar calor, un pouquichiño só...

Eufalo.tv

Desesperando xa!!! Despois de ver esto... quedei con ganas de máis, moito máis!!! Parabéns á Navalla Suíza.

DECÁLOGO DE RESISTENCIA DO GALEGO

1. Fala en galego sempre que poidas. Coa familia, cos amigos e amigas etc. Fai o propósito de falar en galego a quen sabes que te entende aínda que até o de agora lles falases en castelán.
2. Respecta a aquelas persoas que che falen noutra lingua, mais exixe que tamén as outras persoas respecten a túa.
3. Diríxete en galego a todos e todas: na rúa, por teléfono, no centro de ensino, no traballo. Verás que te entenden. Continúalles a falar en galego, aínda que che respondan noutro idioma.
4. Ás persoas que coñezas que entenden o galego coloquial, mais mostran curiosidade por algún termo que ignoran, explícalles o significado desas palabras, axudándoas a ampliar o vocabulario. Se alguén se esforza en falar o noso idioma, axúdalle e demóstralle que valoras o seu comportamento.
5. Respecta as diferenzas locais da lingua. Coñece as particularidades de cada zona. Esta é a riqueza do galego, como a de todas as linguas.
6. Toma a decisión de escribir todos os apuntamentos, notas, correos electrónicos e cartas en galego. A partir de hoxe pon sempre o teu nome en galego. Fai mudar os teus papeis, impresos, rótulos etc. Sería ben triste que por aforrar uns pequenísimos gastos deixásemos de contribuír á expansión do noso idioma.
7. Faite subscritor/a de publicacións escritas total ou en boa parte en galego. Le libros, asiste a espectáculos teatrais, musicais, cinematográficos, visita páxinas web etc, na nosa lingua.
8. Exixe de todos, mesmo das institucións máis rutineiras, que che escriban en galego. Faino amabelmente. Non perdas o tempo e os nervios en pelexas cos inimigos declarados da lingua do país. Déixaos de lado, ignóraos.
9. Se tes como lingua familiar o castelán, interésate pola nosa lingua. Loita contra a inxustiza fomentada durante tantos anos. Toda a represión dunha lingua é un acto de barbarie. E sobre todo tenta falala e escribila, porque a mellor defensa de calquera lingua é o seu uso.
10. Se sentes un bloqueo psicolóxico, como adoita ocorrer para pasar a falar en galego con persoas e en ambientes en que sempre falaches castelán, comeza por usalo cos descoñecidos, a practicalo en situacións novas, para ilo introducindo despois na túa esfera habitual. Non te avergoñes dos defectos de pronuncia ou escrita; respectar o galego mais a distancia, "sen rompelo nin lixalo", iso si que deteriora o idioma.

xa vale coa SGAE...

e coa súa menestra de Cultura!!! (uy, a este paso vanme cobrar canon ata a mín, ou peor, igual me bloquean).
Xa é hora de que deixen de poñerse parvos cos dereitos de autor, e que pensen un pouquiño a quén lle deben o que son os catro jilipichis que tanto dereito reclaman: de qué tradición cultural mamaron para ser o que hoxe son??? qué pasaría se os seus mestres, lles cobraran dereitos de autor por ensinarlles a ler, a escribir, a pensar, a cantar???
e as súas nais, por parilos???
Cantas máis insensateces escoito de esta peña... máis medo me dan. Non sei onde acabaremos... menos mal que nos queda o copyleft.

aquí Paz e despois Gloria ou aquí Gloria e despois Paz

Teño unha mañá moi tonta, pero despois da noite que pasei é comprensible e perdoable.
Cando me levantei fun correndo a pola radio, como todas as mañás, e o primeiro que escoitei xa me alegrou o día: o Gloria de Mando Diao. É unha canción que me hipnotiza... podo escoitala unha e outra vez sin cansarme e sin pensar en nada máis, e esta mañá agradecín eses minutos de abstracción da miña realidade persoal para fuxir a un mundo distinto. Despois de oír a Mando Diao souben que o día non podía ir tan mal, sempre me queda o meu refuxio, ese lugar que me proporciona a música onde nada me pode facer mal, onde non hai sufrimento, onde non hai soedade.
Agora sae o sol. Xa todo pasou. Fun capaz de enfrontarme ós meus demos. Fun capaz de miralo ós ollos. E a pesares de que cando saín de casa me tremaban as pernas, unha vez alí recuperei a calma. Era eu soa contra él e o seu séquito de avogadas, non montadas nas súas escobas, montadas nos seus tacóns de agulla e non tiven medo. Os ecos de Mando Diao estaban alí conmigo (she's no longer your slave...)e fun quen de dicir non.
Non me vou rendir, non me vas quitar o que é meu... a miña dignidade.